Thitsar

သစၥာအယ္ဒီတာအဖြဲ႔

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာသည္ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုးႀကီး ေပၚေပါက္ထြန္းသစ္ခဲ့သည့္ ကာလမွစ၍ နယ္ခ်ဲ႕ ဆန္႔က်င္ေရး၊ အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရး၊ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးတြင္ ပါ၀င္သည့္ ေတာ္လွန္ေရးသမားႀကီး၊ ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ႀကီး။ လြတ္လပ္ေရး၊ ျပည္သူ႔ဒီမိုကေရစီေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလႈပ္ရွားမႈတြင္ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ႏွင့္ပင္ ဆက္လက္ပါ၀င္ခဲ့သူ။ အမ်ဳိးသား ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း က်ဆံုးၿပီးသည့္ေနာက္ အမ်ဳိးသား ႏိုင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္း ေပၚတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ပထမတန္း ႏိုင္င့ံေခါင္းေဆာင္တို႔၏ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္မႈ အဆင့္ေနရာကို သမိုင္း၏တြန္းပို႔ေတာင္းဆိုခ်က္အရ ၀င္ေရာက္တာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္ ႀကိဳးပမ္း ခဲ့ရသည့္ အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္အင္အားစုထဲက ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္သည္။ ေဖာက္ျပန္ေသာ အင္အားစုမ်ား၏ ဖိႏွိပ္မႈမွ လူထုတရပ္လံုး လြတ္ေျမာက္ေရးကို စြမ္းစြမ္းတမံ ႀကိဳးပမ္းခဲ့သည့္ အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာကို လူထုမ်ားက ခ်စ္ခင္ေလးစား ၾကည္ညိဳၾကသည္။ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေက်ာ္ေဇာ” ဟူ၍ပင္ လူထုက ေခၚေ၀ၚကာ ခ်စ္ခင္ၾကည္ညိဳခဲ့ၾကသည္။ သစၥာမဂၢဇင္းတာ၀န္ခံ အယ္ဒီတာအဖြဲ႔ကလည္း လူထုက ေခၚေ၀ၚခြန္းဆင့္ခဲ့ၾကသည့္အတိုင္း မတိမ္းမလြဲဘဲ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္” ဟူ၍ အရင္းႏွီးဆံုး ေခၚေ၀ၚႏႈတ္ဆက္လိုက္ၾကသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ တေလးတစား တုံ႔ျပန္မႈ၊ ယဥ္ေက်းႏူးညံ့သည့္ ေဖာ္ေရြဆက္ဆံမႈက က်ေနာ္တို႔အတြက္ အားတက္ရႊင္ျပေစခဲ့သည့္အျပင္ နမူနာေကာင္းမ်ားကို ရွိေစခဲ့သည္။ (၂၀၀၆၊ ႏို၀င္ဘာ၊ ၁၅)တြင္ က်ေနာ္တို႔အဖြဲ႔ႏွင့္ ေဆြးေႏြးခဲ့ရာ အသက္ ၈၇ ႏွစ္၊ အရြယ္ရွိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ေဆြးေႏြးေျပာၾကားခ်က္အသံကို စာဖတ္ပရိတ္သတ္ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ၏မိတ္ေဆြျပည္သူမ်ားက စိတ္နားျဖင့္ နားဆင္ကာ ဖတ္႐ႈသံုးသပ္ႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ႀကိဳတင္ ေမ်ာ္လင့္ထားၾက ပါသည္။

သစၥာအယ္ဒီတာအဖြဲ႔

အယ္ဒီတာ။ ။ သတင္း႒ာနေတြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြး ေမးျမန္းခဲ့ၾကတာ အေတာ္မ်ားခဲ့ ပါၿပီ။ အေၾကာင္းအရာေတြလဲ အေတာ္အသင့္ စံုလင္ခဲ့ပါၿပီ။ ယခု က်ေနာ္တို႔ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးခန္း မွာေတာ့ အေၾကာင္းအရာတခုခုကို ေမးျမန္းေဆြးေႏြးတာမ်ဳိးမလုပ္ေတာ့ပဲ၊ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ဖ်က္သိမ္းပစ္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ေနၾကတဲ့ ဒီေန႔အခ်ိန္ကာလမွာ က်ေနာ္တို႔ သစၥာအင္အားစုမ်ား အပါအ၀င္ အမ်ဳိးသားျပည္သူ လူထုေတြကို ဘာမ်ားေျပာခ်င္ပါ သလဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ တိုင္းျပည္ကို ဘာမ်ား ေျပာလိုပါသလဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေျပာလိုတာ၊ ေျပာခ်င္တာ ကို ေျပာျပေပးပါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္။ ။ ဗမာျပည္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး က်ေနာ့္သေဘာထားကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဗမာျပည္ႀကီး ၁၉၄၈ ခုႏွစ္က လြတ္လပ္ေရး ရလိုက္တာဟာ က်ေနာ္တို႔ ဘိုးစဥ္ ေဘာင္ဆက္မ်ားက စလို႔ ဇြဲနပဲႀကီးစြာ ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကတဲ့ အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးလႈပ္ရွားမႈ တိုက္ပြဲစဥ္ႀကီး တြင္းမွာ အဆင့္တရပ္ကို ေအာင္ျမင္စြာ တက္လွမ္းႏုိင္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကမၻာႀကီးဟာ ပဋိပကၡတိုက္ပြဲမ်ားနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတာပါ။ လူသားတို႔ဟာ မိမိတို႔ဘ၀သာယာ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ အဆက္မျပတ္ ႐ုန္းကန္ တိုက္ပြဲ၀င္ၾကရပါတယ္။ ရန္သူအမ်ဳိးမ်ဳိးကို ရင္ဆိုင္တုိက္ပြဲ၀င္ၾကရတာပါ။ ဒီလိုနည္းနဲ႔ လူသားေတြရဲ႕သမိုင္းကို ျမင့္တက္ေအာင္လုပ္ၾကရတာပါ။ အဲဒီ သမိုင္းေတြကို ျမင့္တက္ေအာင္ óကိးပမ္းေနတဲ့ လူေတြရွိသလုိ၊ အဲဒါေတြကို တားဆီးတဲ့ ေဖာက္ျပန္တဲ့၊ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္တဲ့ အင္အားစ ုအုပ္စုမ်ားကလည္း သမိုင္းေတြကို ေနာက္ျပန္ဆြဲဖို႔ ႀကိဳးစားၾကတာပါပဲ။ သူတို႔ကလည္း နည္းလမ္း ေပါင္းစံုနဲ႔ တားဆီးပိတ္ဆို႔ၾကတာပါပဲ။ ဒီအတိုင္းပါပဲ ၿဗိတိသ်နယ္ခ်ဲ႕သမားေတြဟာ ဒုတိယကမၻာ စစ္အၿပီးအားမတန္လို႔ မာန္ေလ်ာ့ၿပီး ဗမာျပည္အပါအ၀င္ ကိုလိုနီႏိုင္ငံငယ္ကေလးမ်ားရဲ႕ လြတ္လပ္ ေရးကို ႏိုင္ငံေရးအရ လက္လႊတ္ရေပမဲ့ စီးပြားေရးအရ အလြတ္အကြၽတ္ ျဖစ္သြားမွာကိုေတာ့ မလိုလားၾကပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အမ်ဳိးသားညီၫႊတ္ေရးအင္အားစုေတြ ၿပိဳကြဲသြားေအာင္ နည္းလမ္း ေပါင္းစံုနဲ႔ ျပဳလုပ္ၾကပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ ဗမာျပည္အတြက္ ႏိုင္ငံေရးအရေရာ စီးပြားေရးအရပါ လြတ္လပ္ေရးရဘို႔ ေတာင္းဆိုၿပီး တျပည္လံုးကိုလဲ သူ႔ေနာက္မွာရပ္လာေအာင္ စည္း႐ံုးႏိုင္သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ ၿဗိတိသ်နယ္ခ်ဲ႕သမားမ်ားထံက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ တကြ အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ တျပံဳလံုးကို လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္လိုက္တာပါ။ ၿဗိတိသ်နယ္ခ်ဲ႕ေတြ အဲဒီလိုလုပ္လိုက္တာဟာ ကိုယ့္အင္ပါယာအတြင္းရွိတဲ့ က်န္လြတ္လပ္ေရးတုိက္ပြဲ၀င္ေနသူ အားလံုး ကိုလဲ ၿခိမ္းေျခာက္လိုက္တာပါပဲ။
က်ေနာ္တို႔ ဗမာျပည္အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔တကြ အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ေတြ ဆံုး႐ႈံးလိုက္ရတာ ဟာ လြတ္လပ္ေရးရရွိရင္ သာယာ၀ေျပာတဲ့ ႏိုင္ငံႀကီးတည္ေဆာက္မယ္ဆိုတဲ့ အိပ္မက္ပ်က္သြား တာနဲ႔ အတူတူပါဘဲ။ အမ်ဳိးသားညီၫြတ္ေရး ထိန္းႏိုင္သူမ်ားမရွိေတာ့ဘဲ ျပည္တြင္းစစ္ႀကီး ျဖစ္လာ ရပါေတာ့တယ္။ ျပည္တြင္း စစ္ျဖစ္လာရတာဟာ နယ္ခ်ဲ႕ပေယာဂေၾကာင့္လို႔ဆိုႏုိင္ေပမဲ့ အဲဒီကာလ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္အားလံုးလဲ တာ၀န္ေတြအသီးသီးယူၾကရတာပါပဲ။ ေျပာလို႔သာ ေျပာရတာပါ အဲဒီကာလ အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ အမ်ားအျပားဟာ အသက္ ၃၀ ၀န္းက်င္သာ ရွိၾကပါေသးတယ္။ အေတြ႔အၾကံဳအရ မရင့္က်က္၊ မာန္မာနေတြ၊ ဂိုဏ္းဂဏစိတ္ေတြ ျပင္းထန္ခဲ့ၾကတာဟာလဲ သိပ္ေတာ့ မထူးဆန္းလွပါဘူး။ မင္းပ်ဳိ မင္းလြင္စိတ္ေတြ ရွိေနၾကပါတယ္။ ဒီလုိမ်ဳိးအျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ က်ေနာ္တို႔ တႏိုင္ငံထဲျဖစ္ခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး။ ဥပမာ...အိႏၵိယျပည္ထဲ ၂ ႏိုင္ငံ၊ ၃ ႏိုင္ငံကြဲသြားၿပီး အခုထက္ထိလည္း ကက္ရွ္မီးယားကိစၥ မၿပီးေသးပါဘူး။ ဒါေတြဟာ ေဖာက္ျပန္တဲ့ အင္အားစုေတြက အမ်ဳိးသားအသီးသီး မလြတ္ေျမာက္ေအာင္ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း လွည့္တုိက္ေနေအာင္ ေမႊးေပးခဲ့တဲ့မီးေတြပါ။ ပါလက္စတိုင္း ကိစၥ၊ တိဘက္ကိစၥ စတာေတြလိုေပါ့။ ေသြးခြဲၿပီး ရန္တိုက္ေပးတဲ့ ကိစၥေတြပါ။ ဗမာျပည္မွာ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္လာေတာ့ စစ္တပ္က တန္ခိုး ႀကီးလာတာဟာ မဆန္းပါဘူး။ ၿဗိတိသ်နယ္ခ်ဲ႕သမားမ်ားက ဦးႏုကိုအစပိုင္းမွာ တင္ထားေပးခဲ့ေပမဲ့ ဗမာျပည္သူလူထုႀကီးရဲ႕ ႏိုးၾကားတက္ႂကြလာမႈေၾကာင့္ ဦးႏုလို အေပ်ာ့ဆြဲသမားနဲ႔ မကိုက္ဘူးလို႔ ျမင္လာတယ္။ ဗိုလ္ေန၀င္း ကိုယ္တိုင္က ၁၉၅၆ ခုႏွစ္၊ ေရြးေကာက္ပြဲေတြမွာ အတိုက္အခံသမား ပမညတ အမတ္ေတြ အမ်ားအျပား အႏိုင္ရလာေတာ့ က်ေနာ့္ကို “ဒီအတိုင္း သြားေနရင္ေတာ့ ေနာက္ေရြးေကာက္ပြဲ ၂ ႀကိမ္ေလာက္ဆိုရင္ ဒီေကာင္ေတြပဲ ႏိုင္ကုန္ေတာ့မွာ”လို႔ စိုးရိမ္တႀကီး ေျပာဖူးပါတယ္။ အဂၤလိပ္အလိုေတာ္ရိ ဘႀကီးေဖဟာ အေစာႀကီးကတည္းက ဗိုလ္ေန၀င္းကို အာဏာသိမ္းခိုင္းေနတာပါဘဲ။ ဗိုလ္ေန၀င္းကိုယ္တိုင္က တပ္ထဲမွာ သူ႔အေျခမခိုင္ေသးလို႔ အခ်ိန္ ဆြဲခဲ့တာ။ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္မ်ားအတြင္းမွာေတာ့ ကမၻာ့ေတာ္လွန္ေရး အရွိန္ျမင့္လာတဲ့အခါ ကမၻာ့ ေဖာက္ျပန္ေရးအင္အားစုမ်ားက ႏိုင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ စစ္တပ္ကို အာဏာသိမ္း ခိုင္းတာပါဘဲ။ ဒါဟာ ကမၻာ့အမ်ဳိးသားအသီးသီးရဲ႕ လြတ္ေျမာက္ေရးတိုက္ပြဲစဥ္ေတြအတြင္းမွာ အဆင့္တရပ္ ျဖစ္လာတာပါ။
ေဖာက္ျပန္ေရး အင္အားစုမ်ားအေနနဲ႔ ျပည္သူလူထုကို ဒီမိုကေရစီတစိတ္တပိုင္း ဥပမာ... ဖဆပလ ဒီမိုကေရစီမ်ဳိးနဲ႔ လွည့္စားလို႔ မရႏိုင္ေတာ့တဲ့အတြက္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ထူေထာင္ၿပီး ဖက္ဆစ္ဆန္ဆန္ ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေတာ့တာပါပဲ။ ဒီလိုနဲ႔ ကမၻာ့ေဖာက္ျပန္ေရး အင္အားစုမ်ားနဲ႔ ျပည္တြင္းေဖာက္ျပန္ေရးသမားမ်ား အက်ဳိးတူ ပူးေပါင္းသြားၾကတာပါပဲ။ ဗိုလ္ေန၀င္းရဲ႕ မဆလ အစိုးရကို အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားက အကူအညီမ်ား ပံုေအာေပးခဲ့တာ၊ ေဒါက္ေထာက္ေပးခဲ့ၾကတာကို မွတ္မိၾကမွာေပါ့။
အဲဒီကာလ ႏိုင္ငံေရးထဲ စစ္တပ္၀င္စြက္လာမႈဟာ ဗမာျပည္တျပည္ထဲ မဟုတ္ပါဘူး။ အာရွ၊ အာဖရိက၊ လက္တင္အေမရိက ႏိုင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာလဲ ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ ကမၻာ့စစ္ေအး စစ္တိုက္ပြဲႀကီးရဲ႕ အက်ဳိးဆက္တရပ္လို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ အခု စစ္ေအးတိုက္ပြဲႀကီး ၿပီးသြားတဲ့အခါ မွာေတာ့ ႏုိင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ားမွာလဲ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေတြ ၿပိဳလဲကုန္ပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ဖို႔ဆိုတာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ၿပိဳလဲက်ဆံုး႐ုံနဲ႔မရႏုိင္ေသးဘူး။ အမ်ားႀကီး ဆက္ၿပီး óကိးစားရအံုးမယ္။ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာ ျပည္သူလူထုက စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို မုန္းတီးရြံရွာၿပီး အခြင့္ရရင္ရသလို တိုက္ခိုက္ခဲ့ေပမဲ့ အခုထိ မေအာင္ျမင္ေသးပါဘူး။ ဒီအတြက္ေတာ့ က်ေနာ ္အပါအ၀င္ စစ္အာဏာရွင္ကို မလိုလားတဲ့ မေထာက္ခံတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ၊ ေတာ္လွန္ေရးသမား ေတြ၊ အတိုက္အခံ အင္အားစုေတြနဲ႔ တိုင္းရင္းသား ျပည္သူျပည္ သားအားလံုးမွာ တာ၀န္ရွိပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ စြန္႔လႊတ္မႈ၊ အားထုတ္မႈ၊ óကိးစားမႈ မလံုေလာက္မျပည့္စံု ေသးလို႔ပါ။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔အားလံုး တစည္းတလံုးထဲ ပူးေပါင္းလက္တြဲၿပီး ဘံုလုပ္ငန္းစဥ္ရွာရမယ္။
စိတ္ရွည္ရွည္ သေဘာထားႀကီးႀကီး၊ အျမင္က်ယ္က်ယ္ထား ညီညီၫြတ္ၫြတ္နဲ႔ဟန္ခ်က္ညီညီ လုပ္ကိုင္ၾကဖို႔လိုပါတယ္။ မိမိတို႔အခ်င္းခ်င္းအၾကား ညီၫြတ္ေရးကို ပ်က္ဆီးေစႏိုင္တဲ့အရာမ်ား မေပၚေပါက္ေအာင္ အထူးႀကိဳးစားၾကပါ။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရး လႈပ္ရွားမႈႀကီး ဟာ မၿပီးဆံုးေသးပါဘူး။
ေတာ္လွန္ေရးတရပ္ ဆိုတာဟာလည္း တခ်ီေကာင္း၊ တမယ္ေကာင္းနဲ႔ ရတာမဟုတ္ပါဘူး။ အဆက္ မျပတ္ ဇြဲနပဲႀကီးစြာနဲ႔ လူထုတရပ္လံုးႀကိဳးပမ္း အားထုတ္လာမွသာ ေအာင္ျမင္ႏုိင္တာပါ။ အခုလက္ရွိ က်ေနာ္တို႔ဗမာျပည္သူမ်ားရဲ႕ ႏုိးၾကားတက္ႂကြမႈနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ေတာ္လွန္ေရး မီးေတာက္ကို အရွိန္မေသ ေအာင္ óကိးပမ္းလုပ္ေဆာင္ေနၾကပံုေတြဟာ အလြန္အားရစရာပါ။ က်ေနာ္တို႔ျပည္သူေတြ သူတို႔လိုလား ေတာင့္တတဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ရမွာ မုခ်ပဲလို႔ က်ေနာ္ယံုၾကည္ ပါတယ္။

သစၥာအယ္ဒီတာအဖြဲ႔

Labels: ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးခန္း